Het is weekeind

De zon schijnt al fel en je voelt hem nu al flink branden, dus smeren, smeren en nog eens smeren. De één na de ander gaat het water in om gewapend met snorkel, duikbril en flippers al het moois onder water te gaan bekijken. We hebben de vissen gezien, zoals we ze nog nooit hebben gezien! Net een groot aquarium waarin je mag zwemmen en genieten van de mooiste kleurenpracht aan vissen.

Zelfs in het water voel je hoe de zon brandt op je rug. Eenmaal in de schaduw op de strandstoel, is het wat beter uit te houden.

Na twee uurtjes ons vermaakt te hebben, is de zonnekracht voor ons te sterk geworden om het nog langer vol te houden. Ook Twan heeft flink last van de warmte en dat geeft de doorslag om richting de auto’s lopen en terug naar het hotel te gaan.

Qua tijd komt het precies goed uit, want vanmiddag mogen wij ‘familie zwemmen’ en als gezin kennis maken met de dolfijnen op het dock.

Eenmaal terug in het hotel, eten wij nog een snelle boterham om vervolgens te vertrekken naar het CDTC. Hier worden wij samen met andere gezinnen ontvangen door een dolfijntrainer en zij geeft ons uitleg over de dolfijnen en wat wij moeten doen in het water.

Na de uitleg gaat Twan met de opa’s, oma’s en Bastiën mee naar de plek waarvan wij altijd Twan bekijken tijdens de therapie met Bonnie.

Wij krijgen (net zoals vroeger tijdens zwemles) een soort kurken om onze middel, zoeken de juiste maat flippers en gaan richting het dok.

Lisa, Iris en Vera mogen zwemmen met de dolfijn Chabelita en Leo en ik zwemmen met Nubia. Deze dolfijnen zijn beide de dochters van de dolfijn Bonnie waar Twan mee zwemt.

We mochten diverse opdrachten uitvoeren met onze dolfijn, maar we hebben ze vooral geaaid en met ze mee gezwommen. Het is moeilijk te omschrijven hoe een dolfijn aanvoelt, maar als je het zou omschrijven voelt het zo glad als een gepeld ei tot zoiets als nat rubber.

We hebben met ze gedanst, een kusje gegeven, laten zingen, over een stok laten springen en noem maar op..... Het half uurtje in het water was zo snel voorbij! De ervaring met deze mooie en bijzondere dieren is niet te omschrijven. Je gaat zo op in alles wat je op dat moment overkomt en in de energie die je van de dolfijn ervaart, dat je uiteindelijk (veel te snel) weer helemaal zen uit het water stapt. Dat releaxte gevoel heeft bij mij nog een paar uur aangehouden.

Vol van alle indrukken, liepen we weer terug naar het hotel.

Twan had nog steeds last van de warmte, daarom besloot ik om met hem een snelle plons in het zwembad te nemen. Daarna een frisse douche om vervolgens vol nieuwe energie richting het huisje van de opa’s, oma’s, Lisa en Bas te gaan.

Hier hebben wij gezellig met elkaar van een heerlijke BBQ genoten. Na deze toch wel erg vermoeiende dag voor Twan, gaf hij aan dat hij klaar was met deze dag. Snel naar het hotel en dan naar bed!