De laatste twee dagen CDTC
Vandaag is het donderdag en
de opa’s, oma Attie, Leo en Iris gaan vanmorgen aan de wandel naar het zoutmeer van Jan Thiel. Oma Hennie blijft nog even bij ons in het hotel en kan samen met Twan genieten van een relax
momentje, voordat de therapie vanmiddag begint.
Twan ging met Matthias
en Elsemiek naar de oefenruimte. Leo, Iris en ik gingen met Vera mee naar de Brusjesruimte. Hier kregen wij van Laura allerlei gezamenlijke opdrachten, waaronder een familietekening
maken van ons droomeiland. Aan het eind van dit half uurtje kregen Vera en Iris van ons een brief overhandigd. Ze mochten zelf kiezen of ze hem gelijk wilden lezen of liever later als
ze alleen zijn. Beide wilden ze gelijk lezen wat de brief te vertellen had en zo kwamen ze er al snel achter waarom ze ‘Super Brussen’ zijn!
Tijdens de therapie is
achter de schermen begonnen met de oefeningen die later op het dock werden afgemaakt. Twan heeft geoefend met het op handen en knieën zitten. In het begin viel hij om, maar later bleef hij
op zijn handen en knieën staan.
Voor de balans werd geoefend door
op een grote bal te gaan zitten. Als Twan vastgehouden werd, ging hij op en neer springen op de bal. Toen Matthias hem losliet, moest hij het ineens zelf doen en hield hij zelf met z’n handen de
bal vast. Doordat hij zelf zijn balans moest vinden, zat hij ineens wel stil.
Op het dock werd er verder gegaan
met het op handen en knieën staan en dit ging steeds beter. De oefening was best zwaar voor Twan. Je hoorde aan de geluiden van hem, dat hij deze oefening niet zo leuk vond. Toch heeft hij het
gedaan en laten zien dat hij het kan!
Het laatste half uurtje mochten
alle familieleden komen kijken aan het dock. Voor iedereen was het een hele leuke ervaring, behalve voor Twan. De spanning in het lichaam liep zo hoog op bij Twan, dat hij zelfs Matthias geknepen
had. Om de laatste minuutjes op het dock wat rust te creëren voor Twan, werd verzocht om toch maar wat eerder met de familie te vertrekken.
Vandaag was het
de zwaarste therapiedag van alle dagen voor Twan. Gelukkig komen er morgen geen nieuwe oefeningen meer bij.
Na de therapie
gingen Iris en ik even een gezellig momentje met elkaar doen. We gingen snorkelen en bleven op het strand tot zonsondergang. Daarna een heerlijke gevulde crêpe gegeten.
Leo ging met
Twan en Vera zwemmen en hadden zo hun gezellig momentje. Toen Iris en ik terugkwamen, vond Vera dat ze ook wel een gezellig momentje had verdiend met haar moeder en daarom gingen we nog even
samen wat drinken bij Hemmingway met een (kinder)cocktail in de hand en voeten in het zand.
Vrijdag, de laatste
therapiedag.....
Met gemengde gevoelens gaan we
richting het CDTC. Het is nu echt de allerlaatste dag van de dolfijntherapie van Twan. Anderhalf jaar geleden zijn we begonnen met alle voorbereidingen van dit grote avontuur.
Maar vandaag lopen we toch echt de
allerlaatste dag van deze lang gekoesterde droom binnen.
Twan heeft vandaag achter de
schermen een intensief programma, maar hij heeft toch iets meer energie dan gisteren.
Hij heeft maar een korte
prikkelverwerkende massage aan handen en voeten nodig.
Twan heeft geoefend met de
therapiebank/trap. Hij is hierop omhoog en weer terug gelopen met minimale hulp in de heup. Toen Twan bovenaan de therapiebank/trap stond, werd hij door Matthias losgelaten om vervolgens goed in
balans te blijven staan. Zijn voeten werden dichter bij elkaar gezet en Matthias duwde hem in zijn knieholtes, zodat hij zijn balans moest zoeken. Hier moest Twan erg om lachen.
Op het dock liep vandaag alles
anders dan anders. Matthias begon bij Twan met een gezichtsbehandeling/massage voor een betere bewustwording van dit gebied. Daarna het water in en voor de allerlaatste keer mocht Twan zijn
favoriete opdrachten uitkiezen, om ze vervolgens samen met Bonnie (en Matthias) uit te voeren.
En toen..... was het dan toch echt
voorbij!
Na de therapie de dagelijkse
evaluatie met Matthias en Elsemiek gehad en nog een heleboel foto’s van Twan samen met hen gemaakt.
We hebben een schitterend (dames)
T-shirt van Stichting Jens meegekregen om aan de therapeut van Twan te mogen geven. Blijkt Twan nu net de enige mannelijke therapeut van het CDTC te hebben. Met het aantrekken van het shirtje,
blijkt het toch iets te klein te zijn. We hebben het Matthias maar niet aangedaan om hem met een buiktruitje op de foto te zetten. Vandaar dat Elsemiek nu de gelukkige is en met dit ‘collectors
item’ rondloopt!
We hebben mooie herinneringen aan
vele lieve, geweldige en super gemotiveerde mensen van het CDTC en ze voor altijd in ons hart gesloten!
Dankjewel Matthias voor je
enthoustiastme en geweldige inzet voor Twan! Dankzij jou gaan we met meer doelen naar huis, dan dat we ooit voor mogelijk hielden.
Elsemiek, dankjewel voor je super
(lieve) inzet voor Twan! Succes met je stage en maak er wat moois van!
Stephanie en Laura, het was erg
leuk om met jullie kennis te mogen maken. Dankjewel voor alles!
En voor alle anderen die de
afgelopen weken gezorgd hebben voor deze onvergetelijke momenten, zoals de dolfijntrainers, de heren van de foto- en filmbewerking en alle anderen die we nog vergeten zijn. Bedankt voor deze
onvergetelijke weken!
En we mogen zeker niet vergeten,
dat deze weken mogelijk zijn gemaakt door onder andere Stichting Jens en met hen vele anderen die ons dierbaar zijn en zich hebben ingezet voor Twan om deze dolfijntherapie mogelijk te maken, op
wat voor een manier dan ook! Dank jullie wel, zonder jullie was dit nooit gelukt!!
Reactie schrijven