Therapiedag 1

Het is alweer 2,5 jaar geleden dat Twan dolfijntherapie  heeft gehad met geweldige resultaten! Nu zijn we voor een tweede keer in Curaçao om deze geweldige therapie te volgen en vandaag is de eerste dag van tien dagen dolfijntherapie.

Vanmorgen goed uitgeslapen wakker geworden en gezellig met elkaar aan de ontbijttafel. Twan heeft na het ontbijt nog even een boodschapje gedaan met papa en mama, terwijl Vera achterbleef om haar schoolwerk te maken. 
Toen was het al snel tijd om naar het CDTC te wandelen voor de eerste therapiesessie. Vera start om 10:00 uur met het sibling programma en wij hebben tegelijk met therapeut Talina het anamnesegesprek. Hierin hebben wij aangegeven dat Twan de laatste tijd veel met zijn spraak bezig is en dat het geweldig zou zijn als hij zich hierin meer kan ontwikkelen. Na een half uurtje gepraat te hebben, was Twan het geklets van ons een beetje zat en gaf hij aan dat hij wel wilde beginnen. 
Het eerste half uur ging Twan naar de oefenruimte binnen en mocht hij zitten op een vierkant kussen, met zijn voeten op een soort halve egelballen. Dit vind Twan helemaal niks en al snel was deze oefening klaar. Tactiel vind hij bepaalde prikkels in handen en voeten niet prettig, maar zijn voor zijn ontwikkeling op bijvoorbeeld het gebied van spraak is dit best belangrijk.
De volgende oefening was op het gebied van concentratie en motoriek en mocht hij uit 10 kaarten kiezen wat hij wilde doen samen met de dolfijn. Deze kaarten hingen met een knijper aan een waslijn en moest hij bij de knijper los maken. Tien kaarten bleken teveel te zijn, maar vijf was geen probleem. Motorisch bleek het knijpertje een mooie uitdaging te zijn. Na de tweede keer uit vijf kaarten gekozen te hebben, was de concentratie op. Bij de derde keer kaarten kiezen, werd druk op de bovenbenen toegepast om de concentratie te verhogen en dat hielp! Twan had hele mooie kaarten gekozen, onder andere ‘spelen met de bal’.
Toen was het tijd om een wetsuit aan te trekken en naar de dolfijnen te gaan.

Twan liep op zijn blote voeten helemaal naar het dock. Dit was wel iets anders dan 2,5 jaar geleden, want toen liep hij met zijn schoenen aan naar het dock en reed de rolstoel achter hem aan voor het geval hij het niet volhield.
Twan heeft net als de vorige keer dolfijn Bonnie om mee te zwemmen, alleen blijkt Bonnie vandaag niet zo bij de les te zijn en laat zij Twan links liggen. Ze heeft vandaag meer interesse in de mannetjes dolfijnen. Daarom moet Twan weer uit het water en even een stukje omlopen naar het dock waar de mannetjes zwemmen. Hier mag hij zwemmen met Kanoa en gaat het een stuk beter.
Twan heeft nog wel even met Bonnie een balletje gegooid, maar de rest van de Therapie heeft hij dus gedaan met Kanoa. Twan lag in het water alsof het een week geleden was dat hij de laatste therapie had gehad, maar het was echt 2,5 jaar geleden. Hij deed zo goed mee en wist goed aan te geven welke opdracht hij met Kanoa wilde doen. Twan genoot zichtbaar van alles! Toen hij klaar was en het water al uit was, kwam het besef pas dat hij klaar was voor vandaag. Dat vond hij niet zo leuk en liet hij dit merken door languit als een stijve plank te gaan liggen en gaf zo aan dat hij niet weg wilde gaan. Toen werd verteld dat hij morgen weer mocht komen zwemmen met de dolfijn, stond hij (met hulp) op.

Twan was best wel moe van deze eerste dag dolfijntherapie en liep vermoeid terug naar het appartement. Terwijl de tafel gedekt ging worden voor de lunch, plofte Twan neer op het grote bed van papa en mama en wilde hier niet meer vanaf komen.
Gelukkig bleek de lunch toch meer aantrekkingskracht te hebben en kwam hij van het bed af. 
‘s Middags rustig aan gedaan en nog even wat rond gereden op het eiland.
Op tijd gegeten, nog een kort avondwandelingetje en naar bed.